Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

ΓΑΠ, πες μας τις θέσεις σου...

Να ξέρουμε τι ψηφίσαμε βρε αδερφέ...

Πάλι πρόεδρος ο Γιωργάκης όπως όλα δείχνουν, χαρά στην ΠΑΣΠάρα της σχολής μας... :-)

Χαρά και σε εμένα βέβαια, για διαφορετικούς λόγους...

Ένας από αυτούς, είναι πως θα κάνει αυτά που δεν τον άφησαν οι "υπονομευτές" να κάνει, όσο ήταν αντιπολίτευση...

Αυτό που σίγουρα δεν κατάφερε, ήταν το να περάσει την άποψή του για την επιτακτική ανάγκη Αναθεώρησης του Άρθρου 16... (θέση που καταγράφουν "ΤΑ ΝΕΑ", από τον Μάιο του 1998)

Καλό για τα Πανεπιστήμια αυτό, καλό για την ελληνική Παιδεία...

Επιτέλους...

Εμένα τώρα με προβληματίζει η θέση της ΠΑΣΠ...

Θα ακολουθήσουν τον πρόεδρο που μόχθησαν τόσο να επανεκλεγεί, ή θα κάνουν τον Κινέζο πάλι;

Και μία άλλη απορία: Τι θα γίνει πρόεδρε Γιώργο με τους "υπονομευτές";

Ποιοι είναι, πως "υπονόμευσαν" και τι θα απογίνουν;

buzz it!

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ...

ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ...
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε,
όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου...
Είναι ένα αγαπημένο τραγούδι με μουσική και στίχους του Αλκίνοου Ιωαννίδη...
Ένα τραγούδι που εκφράζει αληθινά βιώματα και πιο συγκεκριμένα ένα όνειρο που στιγμάτισε μια ζωή δυστυχισμένη, ανιαρή και ανούσια με τραγική κατάληξη το θάνατο.
Η πρώτη επαφή με το τραγούδι δημιουργεί βαθιά συναισθήματα και ερμηνεύεται από τον καθένα με διαφορετικό τρόπο καθώς το συνδυάζει με το παρελθόν και τις εμπειρίες του.
Η γνώση της ερμηνείας των στίχων του τραγουδιού παραπέμπει σε άλλη διάσταση εκείνους που το ακούν και γνωρίζουν την πηγή δημιουργίας του..
Κυκλοφορούν αρκετές παρεμφερή ερμηνείες ,εγώ απλά θα αναφερθώ σ' αυτήν που μου είπε ένας φίλος- φανατικός των τραγουδιών του Αλκίνοου.
Σύμφωνα με αυτή λοιπόν, ζούσε κάποτε ένας νέος άνθρωπος, μόνος, χωρίς κοινωνική ζωή, χωρίς φίλους και παρέες, χωμένος μέσα στα βιβλία. Ποτέ δε είχε νιώσει τον έρωτα κι η ζωή του ήταν μονότονη και δυστυχισμένη, ώσπου ένα βράδυ εμφανίστηκε στο όνειρό του μια όμορφη κοπέλα. Γνωρίστηκαν, και άρχισαν να βγαίνουν. Περνούσαν καλά μαζί και εκείνος άρχισε να την ερωτεύεται. Από εκείνο το βράδυ και για αρκετό καιρό αργότερα η κοπέλα τον επισκεπτόταν κάθε βράδυ στο όνειρό του μέχρι που μια νύχτα εμφανίστηκε κλαμμένη, του είπε με ληγμούς: "Όνειρο ήτανε" και εξαφανίστηκε. Το επόμενο βράδυ εκείνος ανυπόμονος κοιμήθηκε περιμένοντας και πάλι να εμφανιστεί στο όνειρό του η κοπέλα, όμως δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ. Απογοητευμένος και νιώθοντας ότι έχασε τα πάντα, ακόμα και το νόημα της ζωής του, έγραψε ένα γράμμα που αναφερόταν στο όνειρο και αυτοκτόνησε. Στο γράμμα που βρέθηκε ανέφερε ότι ζούσε για να κοιμάται και δεν ήθελε να τελειώσει η νύχτα και να ξημερώσει. Χάνοντας την κοπέλα, έχασε και το νόημα της ζωής του κι αυτό έχει σαν κατάληξη την αυτοκτονία του.
Λέγεται ότι, πρίν από τη δημιουργία του τραγουδιού, αυτό το γράμμα διαβάστηκε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, το άκουσε ο Αλκίνοος και απευθυνόμενος στην εκπομπή, έγραψε και μελοποίησε το σχετικό τραγούδι..
Τέλος, μια γενική διαπίστωση είναι ότι για όλα τα τραγούδια υπάρχει μια ανάλογη ερμηνεία και ένα βαθύτερο νόημα, όσο ασυνάρτητα κι αν ακούγονται...

buzz it!