Πάσχα σε ελληνικό χωριό...

Επέστρεψα από τις διακοπές μου και αποφάσισα να γράψω κάποια γεγονότα που μου έμειναν από αυτό το διάστημα της απουσίας μου από την πρωτεύουσα.


α) Μεγάλη εβδομάδα = Νηστεία... ΚΑΙ ΚΑΛΑ...

Ναι, δεν τρώμε κρέας και τα ρέστα... Τι να το κάνεις όταν "σκάμε" στα μαλάκια...;;; Σκεπτόμενος πως είναι νηστεία, είχα την "αίσθηση του ανικανοποίητου στομαχιού", (δικής μου επινοήσεως έκφραση!) και όλο σκεφτόμουν πως στερούμαι κάτι και πεινούσα! Και επειδή δεν κάνει να τρώμε σοκολάτες, γλυκά και ιστορίες, και επειδή δεν μ'αρέσουν όλα αυτά τα πράσινα "υγιεινά" φαγώσιμα....... Το έριξα στα καλαμάρια και στα χταπόδια... Αλλά δεν έφαγα απλά, ΕΣΚΑΣΑ... Νηστεία σου λέει μετά... Αρρρρχχχχχ...ηγός!!! :D


β) Μεγάλη εβδομάδα = Εκκλησία... Αυτά είναι...

Σκάω μύτη στην εκκλησία του χωριού, με το που μπαίνω, γυρνάνε όλοι και κοιτάνε ποιος μπήκε... Τα βλέμματα μένουν πάνω μου, με επεξεργάζονται προσεκτικά από πάνω ως κάτω και ακούγεται και το κλασικό: "Τίνος είναι αυτός;"... Του πατέρα μου, εσύ τι ζόρι τραβάς; :P
Σκεφτόμουν αν φοράω κάτι τραβηγμένο, (ναι ναι, πρόσεχα στην εκκλησία τον πάτερ... :Ρ) μέχρι που μπήκε κάποιος άλλος. Τότε όλοι γύρισαν σε εκείνο και ξανάρχισαν τη διαδικασία... Και αυτό γινόταν με όλους... Και όσοι γνωρίζονταν, να σου οι χειραψίες και οι χαιρετούρες... Κατάνυξη...

Άλλα εκνευριστικά που συμβαίνουν στην εκκλησία: 1) Οι γέροι που "το παίζουν παράγοντες" στην εκκλησία και αρχίζουν: "καθήστε πιο εδώ", "κάντε χώρο από εκεί", "αφήστε τις μπροστινές θέσεις άδειες", "εδώ είναι πιασμένες" και τέτοια...
2) Οι γέροι/γριές που βρωμάνε: Αυτό είναι από τα χειρότερα...
3) Η ώρα της Θείας Κοινωνίας: Και εκεί γίνεται "ο χαμός"... Μικρά παιδιά να κλαίνε, γέροι να σπρώχνουν... Που πας κυρία μου; 1250 χρονών; Που βιάζεσαι; Έλεος πια... Να σε σπρώχνουν για να πάνε μπροστά να προλάβουν τι ακριβώς; Αφού κοινωνούν και μετά κάθονται απ'έξω και κουτσομπολεύουν... Δεν έχουν δουλειές να πεις πως αργούν σε κάτι...
4) Το "ντου" στα αντίδωρα: Αυτό είναι κλασικό...
5) Τα "παιδάκια": Τρέχουν από εδώ, τρέχουν από εκεί, κλαίνε, φωνάζουν... Δεν πειράζει. Και εγώ τα έκανα! Άφεση αμαρτιών...!! :Ρ


γ) Μεγάλη εβδομάδα κ' Εβδομάδα του Πάσχα = Επισκέψεις... Και στα χωριά, καμιά φορά απροειδοποίητες...

Κόσμος στο σπίτι από το πρωί ως το βράδυ... Ανακυκλώσιμος... Φύγε εσύ, έλα εσύ... Καλά τι να κάνουμε, το συνηθίζεις! (ευτυχώς μ'αρέσει να έχει κόσμο στο σπίτι...)


δ) Μεγάλη εβδομάδα = Αρνί και κοκορέτσι... Καλά να τα τρως, αλλά ποιος τα ετοιμάζει;

Για αυτό υπάρχουν οι γονείς! Και επειδή βρωμάει και όλο το σπίτι, οι ώρες προετοιμασίας προσφέρονται για καφέ (εκτός σπιτιού)!





Πολύ μαύρα ακούγονται όπως τα λέω, αλλά τι να κάνουμε; Αυτό είναι το Πάσχα, έτσι είναι και έτσι θα μείνει! (Ίσως να γράψω και ένα κείμενο για τις ωραίες στιγμές των διακοπών...)

Και του χρόνου!!!


Αααααα και παρεμπιπτόντως, Χριστός Ανέστη βρε...