Τίνος είναι ρε γυναίκα το... blog;;;

Η παρούσα δημοσίευση είναι χμμμ... Blog-απολογιστική!
Πιθανότατα θα φανεί ανούσια και χωρίς ενδιαφέρον στους περισσοτέρους, οπότε αν καθήσετε να τη διαβάσετε, μην μου πείτε πως δεν σας προειδοποίησα...


Δεν έχουμε πολύ καιρό "στον αέρα"... Το μπλογκ ξεκίνησε σαν ιδέα μέσα μου, όταν μία άλλη ιδέα, για ένα site, προσγειώθηκε ανώμαλα, όταν άρχισα να συνειδητοποιώ (με τη βοήθεια των πιο ψύχραιμων) πόσο δύσκολο είναι να "κρατάς" έναν ιστότοπο... Να σας πω την αλήθεια, ποτέ δεν πείστηκα... Ήλπιζα πως εάν κάπου δουλεύουν πολλά άτομα, γίνεται καλή δουλειά...


Μεταξύ αστείου και σοβαρού λοιπόν, πρότεινα σε φίλους και γνωστούς να γράψουν άρθρα σε κάτι που ετοίμαζα, και εγένετο Brain Storing!


Είναι γεγονός πως εδώ, δεν έχουμε μανιέρες... Ο κάθε συγγραφέας είναι ελεύθερος να γράφει ότι θέλει, εξάλλου σκοπός μου ήταν το παρόν ιστολόγιο να είναι "φοιτητικό ηλεκτρονικό περιοδικό ποικίλης ύλης"...


Πριν από μερικές μέρες, γράφτηκε το "Περί φιλίας". Ένα άρθρο που γράφτηκε χωρίς προετοιμασία, ένα άρθρο που ακόμα με προβληματίζει στο κατά πόσο "ταίριαζε"
στην όλη "εικόνα" του blog ως τώρα...


Σίγουρα σαν άρθρο, όπως αποδεικνύεται -από την πληθώρα σχολίων και γενικότερα την αύξηση της επισκεψιμότητας- ήταν "πιασάρικο"... Να σου πω την αλήθεια, ποτέ δεν πίστεψα πως θα συμβεί αυτό...


Ξεκινώντας το συγκεκριμένο κείμενο, είχα εκφράσει έναν προβληματισμό μου, για το αν πρέπει να γράφω απλά για να υπάρχουν νέες δημοσιεύσεις, ή αν πρέπει να περιμένω πότε θα μου έρθει η -ο Θεός να την κάνει- έμπνευση.


Αυτός ο προβληματισμός με κυνηγάει ακόμα, ίσως πιο πολύ από την προηγούμενη φορά και ο λόγος είναι το ίδιο το άρθρο! Αν συνεχίσω να γράφω στο ίδιο στυλ, μία φορά την ημέρα ας πούμε, η επισκεψιμότητα θα διατηρηθεί σε αρκετά υψηλά επίπεδα και το ιστολόγιο θα αρχίσει να διαδίδεται.


Και όμως, αυτό δεν με ικανοποιεί...
Προτιμώ να γράφω για τον εαυτούλη μου και τα δύο, τρία, πέντε, δέκα άτομα που διαβάζουν το μπλογκ επειδή τους αρέσει, παρά να γράφω μαζικά/πιασάρικα για να ικανοποιώ μεγαλύτερη μερίδα αναγνωστών...


Ελπίζω κάποια μέρα να έχουμε πολλούς συντάκτες, να έχουμε συνέχεια νέα ποιοτικά άρθρα
με σκοπό πρώτα να περνάμε καλά εμείς και μετά όλοι οι άλλοι!
Μακάρι όλοι οι αναγνώστες να γίνουν συντάκτες! (πράγμα που στα blogs λόγω σχολίων, επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό)


Στην τελική, το μπλογκ ανήκει (όχι στο λαό του...) σε όποιον το γουστάρει!!!



Bonus Link: Το banner του blog