Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007

Ήρθε το τέλος; :-P

Ναι, το παραδέχομαι!

Πλέον, δεν μπορώ να γράψω στο blog.

Αδυνατώ!

Αυτή τη στιγμή, βρίσκονται, τρία άρθρα έτοιμα και αποθηκευμένα στη βάση του ιστολογίου, τα οποία δεν αναρτώνται, επειδή δεν με ικανοποιούν...

Ή μάλλον, δεν είμαι σίγουρος αν ΣΑΣ ικανοποιούν...

Δεν αισθάνομαι καλά!!!

Ξεκίνησα να γράφω για την πλάκα μου, για να τα διαβάζω εγώ, άντε και δύο τρεις φίλοι μου.

Τώρα διαβάζουν πολλοί.

Και όσο δεν το ήξερα ήταν καλά.

Μετά έβαλα τους μετρητές και πωρώθηκα...

Έγινε αυτοσκοπός, το να βελτιώσω τα "νούμερά" μου...

Και συνέβη.

Και από τις 15 με 16 αναγνώσεις την ημέρα, ξεφύγαμε και αρχίσαμε να σπάμε, κάθε μέρα και νέο ρεκόρ.

Φτάσαμε τις 93 επισκέψεις προχτές...

Και περίμενα χωρίς άρθρο, να δω αν υπάρχουν feeds που φέρνουν κόσμο...

Και όμως.

Χρειάστηκαν τρεις μέρες χωρίς δημοσίευση για να "μειωθεί" η επισκεψιμότητα
(στις 53 επισκέψεις χτες...)

Θα μου πεις, αυτό δεν ήθελες;

Ναι, αυτό νόμιζα πως ήθελα, απλά πλέον δεν έχει πλάκα.

Πλέον, δεν το κάνω για να διασκεδάσω εμένα αλλά εσάς.

Πλέον, δεν γράφω ένα άρθρο όποτε μου... έρθει, αλλά προσπαθώ να γράφω όσο πιο συχνά μπορώ...

Πλέον, το blogging με κουράζει.

Και όχι τίποτα, αλλά έχει χάσει και τη μαγεία του...

Αλλιώς ήταν όταν στην αρχή έγραφα σαν Ανοργάνωτος και δεν με ήξερε ψυχή...

Μπορούσα να γράφω ότι θέλω... (όσοι με ξέρετε από το φόρουμ όπου συχνάζω, έχετε γνώμη επ' αυτού)

Τώρα, οι περισσότεροι ξέρετε ποιος είναι ο Ανοργάνωτος, δεν έχω την "ομπρέλλα" της ανωνυμίας...

Αποφάσισα κατόπιν ωρίμου σκέψεως, (ναι σκέφτομαι καμία φορά) να το παρατήσω.

Ή καλύτερα, να το βγάλω από το μυαλό μου.

Θα ξαναγράψω, όταν έχω κάτι να γράψω.

Μπορεί σε μία βδομάδα, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο ή σε ένα λεπτό.

Μέχρι να μου... έρθει λοιπόν, καλά να περνάτε και καλές διακοπές!

buzz it!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aυτό που δεν κατάλαβες και δεν προβλέπω και να καταλάβεις ποτέ είναι η ίδια η πολυ-υπόστατη φύση του μπλόγκινγκ. Το μπλόγκινγκ είναι ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης είναι όμως και ηλεκτρονικό "προσωπικό" ημερολόγιο. Γράφεις και για τον κόσμο αν θέλεις, αλλά μπορείς να γράφεις μόνο για την πάρτη σου (τι θα γίνει με την πάρτη σου ρε, που λέμε.....). Οι "μεγάλοι" μπλόγκερς (όχι οι επώνυμοι) ξεκίνησαν να γράφουν για την πάρτη τους και ακόμα για αυτήν γράφουν. Άλλοι επιλέγουν τον ενημερωτικό ρόλο. Ο καθένας έχει μια διαφορετική αντίληψη επί του τι εστί μπλόγκινγκ. Και, άλλωστε, η έμπνευση δεν υφίσταται: την έχεις μόνιμα, ζεις με αυτήν.
Φαίνεται περίεργο και ειρωνικό που το λέω, αλλά σε χαρακτήριζε πάντα ένα στυλ έκφρασης που ήταν χαρακτηριστικό δικό σου, δική σου "πνευματική ιδιοκτησία", που (καλώς ή κακώς) τραβούσε τον κόσμο. Η ανώνυμια σου δεν ήταν σχεδόν ποτέ δεδομένη, αλλά δεν έπαυες να εκπλήσσεις ακόμα και εμένα. Όταν ξεκίνησες το μπλογκ, το ξεκίνησες ως επέκταση του "ανοργανωτισμού", και όχι για να γίνει blockbuster. Κακώς νόμιζεις πως όσοι διαβάζουν περιμένουν κάτι άλλο, κάτι που δεν σε εκφράζει, κάτι που δεν είσαι εσύ.
Με ευχές να συνεχίσεις το δημιουργικό γράψιμο που καθιερώθηκε ως σταθμός στις διαδικτυακές μου περιπλανήσεις
ένας ταπεινός φίλος

Anorganwtos είπε...

Σου απάντησα στο msn.
Απλά, επειδή πρέπει να το πω και δημόσια, αυτό ήταν το καλύτερο σχόλιο που διάβασα ποτέ στο blog μου.
Ευχαριστώ πολύ ρε φίλε...

Ανώνυμος είπε...

Οφείλω να παραδεκτώ οτι αν και φίλος σου -σε αυτή την κατηγορία θέλω να με κατατάσσω- δεν είμαι από τους καθημερινούς αναγνώστες του blog σου... Είμαι από αυτούς που θα μπουν μια-δυο φορές την εβδομάδα αλλά θα το ξεζουμίσουν, θα διαβάσουν και το τελευταίο "και" και επιπλέον μόνιμα θα αμφιταλαντεύονται για το αν θα αφήσουν κάποιο σχόλιο για κάτι που τους προβλημάτισε αλλά τελικά δεν θα το κάνουν... Πολλές φορές λοιπόν -ίσως τις περισσότερες- δεν αφήνω σχόλιο γιατί θέλω ο κάθε ένας να εκλάβει διαφορετικά το κάθε νόημα και όχι να επηρεαστεί από το πως το πήρα εγώ.
Ας μπω στο θέμα μου όμως... Πολλές φορές "παλέψαμε" πλάι πλάι για να ανταπεξέλθουμε σε δύσκολες καταστάσεις πολλές φορές με επιχειρήματα που καταρρίπτονταν εύκολα -όχι πάντα τόσο ηθικά, αλλά με πλάγιους/ύπουλους τρόπους- και τελικά τα καταφέρναμε.. Αυτό έδειξαν και τα αποτελέσματα (προφανώς καταλαβαίνεις που το πάω). Ο κάθε ένας μας είχε το δικό του τρόπο να το κάνει αυτό όμως πάντα στηρίζαμε ο ένας τον άλλο αν και τόσο "διαφορετικοί" στο πως γράφαμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που πριν δημοσιεύσουμε κάτι ζητούσαμε ο ένας τη γνώμη του άλλου. Είναι ελάχιστες οι φορές όμως που κάποιος διαφώνησε με αυτό που θέλαμε να γράψουμε. Και αυτό κάναμε. Αν θυμάσαι δεχτήκαμε ΠΟΛΛΕΣ επιθέσεις αλλά δεν σταματήσαμε. Παρέα ήμασταν όταν βρίσκαμε από το πουθενά-και όχι μόνο- άτομα που μας (υπο)στήριζαν...

Να που ήρθε και η ώρα να το κάνω και εγώ σαν μονάδα και όχι σαν ένας από τους 2 ex-co-mod... Αυτό το blog δεν χαρακτηρίζεται από υστερόβουλες δημοσιεύσεις όπως πολλά άλλα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Δεν ζητάει κάτι από τον αναγνώστη. Το μόνο που εμμέσως ζητάει είναι την μελλοντική επανάληψη της επίσκεψής του. Αντίθετα προσφέρει τόσο πολλά... Πέρα από το οτι αποτελεί μια πολύ ευχάριστη απασχόληση, το τόσο έξυπνο χιούμορ που σε χαρακτηρίζει, ο αυτοσαρκασμός σου (που όσοι σε ξέρουν δίνουν ακόμα περισσότερη προσοχή στο τι θα πεις και πως θα το πεις) καθώς και τα τόσα θέματα που όλοι σκεφτόμαστε να θίξουμε αλλά δεν το κάνουμε... Τα απλά, καθημερινά θέματα που κανένας δεν δίνει την προσοχή που τους αρμόζει...

Αυτό το blog είναι ίσως το πιο αξιόλογο από όσα έχω δει και πίστεψέ με έχω δει πολλά...

Η ανωνυμία τη σήμερον ημέρα είναι κάτι τόσο αόριστο... τόσο αμφιλεγόμενο... τόσο ουτοπικό... Θα θυμάσαι πολλά γεγονότα όπου η υποτιθέμενη ανωνυμία μας έκανε να λέμε τα πράγματα τόσο ευθέως που θα περνούσε πολύς καιρός μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να τα λέμε και επώνυμα... Όσοι διαβάζουν τα όσα γράφει ο ανοργάνωτος δεν τα διαβάζουν γιατί θέλουν να διαβάζουν ανώνυμες απόψεις αλλά της απόψεις ενός ανθρώπου που είτε τον ξέρουν είτε όχι, ΘΕΛΟΥΝ και τους ευχαριστεί να διαβάζουν οτιδήποτε έχει να πει...
Γνώμη μου λοιπόν -αν και ούτε μπορώ ούτε θέλω να την επιβάλλω- είναι να συνεχίσεις αυτό που κάνεις παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά... Και αν νιώσεις για ένα διάστημα δεν έχεις κάτι να πεις, τότε μην πεις κάτι. Εμείς θα περιμένουμε! Άλλωστε υπάρχουν και άλλοι bloggers εδώ μαζί σου :)

Ο ex-co-mod και φανατικός αναγνώστης σου
Thalis

Anorganwtos είπε...

Ευχαριστώ Θαλύ για το σχόλιο! (για το περιεχόμενό του μάλλον) ;)

Βασικά, έχω αρχίσει να ψωνίζομαι...!!! :P Σταματήστε! χαχαχαχα